Galicyjskie Towarzystwo Niesienia Pomocy Ofiarom Wojny

Z odezwy Sekcji dla Ratowania Ludności Galicyjskiej Towarzystwa Niesienia Pomocy Ofiarom Wojny:

Każdy mórg, uprawiony i zasiany, to dziesiątek ludzi uratowanych od głodu. Wobec spóźnionej pory, pragniemy spełnić swój obowiązek bodaj w małym zakresie. Chcemy ogarnąć przynajmniej nieszczęsny trójkąt w widłach Wisły i Sanu – i dlatego kierujemy całą pomoc w ziarnie i koniach do Rozwadowa. […]

Kilku obywateli dostarczyło już na ten cel koni, ziarna i kartofli; Towarzystwo Niesienia Pomocy Ofiarom Wojny złożyło na rzecz sekcji 5 tysięcy, a p. Tadeusz Frąckiewicz 2 tysiące rubli, ale wszystko to jest tylko kroplą w stosunku do ogromu nieszczęścia.

Warszawa, 22 kwietnia 1915
Cyt. za: Komitety 1914-1989 dla Niepodległej, wybór i oprac. Katarzyna Przyborska, Warszawa 2014.